Hendrik*, een melkveehouder van begin zestig, blikt terug op een turbulente periode in zijn leven waarin het Vertrouwensloket Welzijn Landbouwhuisdieren hem onverwacht een helpende hand bood. Zijn verhaal is er een van worsteling, maar vooral ook van hoop.

Een onverwacht telefoontje

Het was een dinsdagmiddag in maart toen een vreemd nummer Hendrik belde. Het was een medewerker van het Vertrouwensloket. “Hij vertelde dat iemand in mijn omgeving contact met het Vertrouwensloket had opgenomen en zorgen over mij en mijn vee had geuit. Ik vermoed dat het mijn voeradviseur is geweest, maar dat vertelden ze niet.” Die woorden kwamen hard binnen. Hendrik voelde zich betrapt en schaamde zich. "Ik dacht dat ik de schijn wel op kon houden. Maar dat was blijkbaar niet zo."

De confrontatie met de realiteit

De man die belde bleek een dierenarts te zijn. Hij gaf aan graag met een collega, een bedrijfsadviseur, op bezoek te komen. Die week erop zaten ze bij hem aan de keukentafel en luisterden aandachtig naar Hendriks verhaal. Het werd al snel duidelijk hoe zwaar het werk hem viel. "Het melken alleen kostte me al acht uur per dag. Door mijn gezondheid ging dat steeds moeilijker, en ik kreeg het werk niet meer alleen gedaan." Hendrik gaf eerlijk toe dat het welzijn van zijn dieren hierdoor te lijden had. "Andere zaken vroegen mijn aandacht, en ik wist soms niet meer waar te beginnen."

Hendrik vertelde ook over zijn financiële situatie. Zijn stallen waren verouderd, er was geen geld voor investeringen of hulp, en de stapel rekeningen bleef groeien. "Ik voelde me compleet klemgezet. Ik maakte me zorgen over mijn bedrijf, mijn inkomen, en hoe ik financieel gezien ooit met pensioen zou kunnen."

Het zoeken naar oplossingen

Met geduld en begrip hielpen de adviseurs van het Vertrouwensloket Hendrik om zijn opties te verkennen. "We hebben alles besproken: van het aanpassen van mijn stal tot het verkleinen van mijn veestapel, en van een andere raskeuze tot het opstarten van jongveeopfok." Uiteindelijk koos Hendrik voor jongveeopfok. "Als ik niet meer hoef te melken, kan ik mijn aandacht richten op de voeding en verzorging van de dieren. Ook biedt het financiële voordelen: ik kan fosfaatrechten verkopen, gras en hooi leveren, en inkomsten genereren door mest van anderen te ontvangen."

Een nieuwe start

Het gesprek met het Vertrouwensloket was voor Hendrik een keerpunt. "Ze waren zo begripvol en hebben me geholpen om weer overzicht te krijgen. Het was fijn om met buitenstaanders te praten die deskundig zijn en nergens raar van opkijken. Dat gaf me moed." Met een concreet plan in handen zette Hendrik de eerste stappen: hij besprak zijn ideeën met zijn boekhouder, eigen dierenarts en voerleverancier, en ging op zoek naar melkveehouders die naar een jongvee opfokker vragen. Dankzij het Vertrouwensloket ontdekte hij hoe waardevol zijn eigen netwerk kon zijn en leerde hij deze connecties effectief te benutten.

"Opgelucht en dankbaar"

Achteraf is Hendrik opgelucht dat iemand de moed had om het Vertrouwensloket in te schakelen. "Ik zag het niet meer zitten, maar dankzij hen heb ik de boel weer op de rails. Ze boden niet alleen hulp, maar gaven me ook een stuk vertrouwen terug." Hendrik benadrukt hoe belangrijk het is dat boeren weten dat er hulp beschikbaar is. "Je hoeft het niet alleen te doen, ook al voelt het soms zo."

Dankzij het Vertrouwensloket vond Hendrik weer perspectief – en een uitweg uit een situatie die uitzichtloos leek.

 

*Naam gefingeerd ter bescherming van de privacy.